LD, the original UK drill rapper
De 67-jarige frontman en zelfverklaarde “godfather” van de Britse drill praat over zijn nieuwe album “”Who’s””.
De muziek moet hard staan. Zet het volume van een klassieke UK drill song harder en de raamschuddende bas zakt in je maag. LD, leider van de Zuid-Londense band 67, omschrijft het geluid aan mij als “serieus: het zal iemand met een gebogen rug rechtop doen staan. Ze zullen het rechtzetten.”
Een autoriteit in hoe Britse drill eruit ziet, klinkt en voelt, hij leidde het Zuid-Londense collectief – aantoonbaar de leidende drillgroep van het Verenigd Koninkrijk – door gevechten van politie, leger en marine; door gevechten van de politie, charter hits, censuur en, zoals 67’s ad-lib zegt, “alla dat, alla dat” sinds begin 2010, voordat hij in de gevangenis belandde, waar hij nu met mij spreekt.
Hij is in afwachting van zijn volgende tape, een harde en vooral reactieve plaat genaamd Who’s Watching (vandaag uit), die de zaken rechtzet.
Het is
het laatste hoofdstuk in LD’s geschiedenis tegen de politie, die verschillende botsingen tussen de twee groepen over meerdere jaren omvat.
Het is een lange weg geweest om zover te komen. Terwijl LD in, dan weer uit en vanaf nu weer in was, kregen de eenzame sterren van de Britse instructie hun bloemen: de verlegen jongen;in Headie One stond vorig jaar met Edna op nummer 1 in de UK album chart, de praatgrage Brummie M1llionz blijft viral gaan en tienersuperster Digga D heeft zelfs een BBC-documentaire over zijn eigen gevechten met de politie binnengehaald. Maar het moet gezegd dat alles wat momenteel trending is, teruggaat op LD, zijn vrienden Monkey, Dimzy, Liquez, ASAP en SJ, en hun met bassen en handschoenen gevulde albums uit het midden van de jaren 2010.
Neem zijn samenwerking met producer Cairns Hill op “”Take It There””, het baanbrekende street anthem van het collectief uit 2015. De rap uit Zuid-Londen werd begeleid door een grime hook, vertraagd en bouncy, en vervolgens, dankzij synths, was het een absoluut genot; The Avant-Garde kickte op een manier die vandaag de dag nog steeds te horen is in de hele Britse drilmuziek. Het was – en is nog steeds – waanzinnig (het werd ook een van de eerste Britse drill tunes die meer dan een miljoen views bereikte op YouTube).
Nadat ze buiten hun kernpubliek van Britse drill fans begonnen te dringen, piekte de crew met een Best Newcomer nominatie op de 2016 MOBO Awards en de release van hun grootste hit “”Let’s Lurk””. De ijzige tune, featuring Giggs, zou 67 getriggerd hebben, net als voor de toen minder bekende Britse komiek Michael Dapaah, die het nummer en de song voor het eerst samplede.Het nummer bereikte nummer drie in de UK singles chart met zijn Big Shaq persona, maar haalde het niet. Terwijl de YouTube-ster een onuitgebrachte versie van “Let’s Lurk” naar de top van de hitlijsten bracht, werden de optredens van de Britse band geblokkeerd door de politie en kon de band niet optreden in het Verenigd Koninkrijk vanwege de jarenlange onderdrukking door de politie.De Britse band werd door de politie geblokkeerd voor optredens en kon niet optreden in het Verenigd Koninkrijk, als slachtoffer van jarenlang racistisch politieoptreden, censuur en vervolging van jonge zwarte mensen die hun werkelijkheid uitdrukken via kunst en daarmee vooruit proberen te komen.
LD – die een masker dragen – stonden oorspronkelijk bekend als Scribz, maar veranderden hun naam in 2014 nadat ze een ASBO (Anti Social Behaviour Order) van de politie hadden gekregen, waardoor ze twee jaar lang geen muziek mochten maken en spelen. Het masker en de naamsverandering hielpen hem van de haak – voor alle doeleinden was hij een andere man – maar de juridische problemen zijn nooit echt geëindigd.
In 2017, een jaar nadat de ASBO eindigde, werd hij veroordeeld tot zes maanden voor het bezit van een mes. Vervolgens werd hij in december 2019 veroordeeld tot vier en een half jaar voor samenzwering om heroïne en crackcocaïne te leveren, daterend uit 2018, iets wat LD ontkent maar waar hij momenteel voor zit.
In het persbericht Who’s Watching vertelt hij zijn verhaal als volgt:
“Ik ben al jaren uit de misdaad en ze gebruikten oude misdaden om me weer in de gevangenis te stoppen. Ik hoef geen drugs te verkopen, ik verdien al jaren geld met muziek. Het slaat nergens op. Het is niet alleen ik, andere onschuldige mensen zijn opgesloten. De goede mensen die we om ons heen hebben: ze willen dat we allemaal drugsdealers en bendeleden zijn, ze schilderden een beeld van wat ze wilden dat we waren en ruïneerden het leven van mensen.”